بررسی اصل صلاحیت جهانی در حقوق جزای بین الملل ایران واساسنامه های دادگاه های کیفری بین المللی موقتی و دائمی

یکی از انواع اصول صلاحیت کیفری فراسرزمینی، اصل جهانی است . هدف از وضع چنین صلاحیت کیفری، بی مجازات ماندن مرتکبین جرایم بین المللی مانند ژنوسید و جرایم علیه بشریت و ... است. به همین خاطر هر کشوری بدون اینکه هیچ رابطه سنتی با جرم از لحاظ تابعیت مجر م یا مجنی علیه، محل وقوع جرم یا منافع کشور صدمه دیده داشته باشد، به منظور جلوگیری از بی مجازات ماندن مجرم، او را تحت تعقیب و مجازات قرار می دهد . منشاء جرایم بین المللی به طور معمول قراردادها یا معاهدات دو یا چند جانبه و عرف بین المللی می باشد. صلاحیت جها نی به دو شکل موسع و مضیق توسط دولتهایی که اصل فوق را به تصویب رسانده اند، اجرا می گردد. در صلاحیت جهانی موسع اگر مرتکب توسط کشور دیگری تحت نباشد، نیازی به حضور وی در کشور رسیدگی کننده نمی باشد ولی در صلاحیت جهانی مضیق مرتکب، باید در کشور رسیدگی کننده حضور داشته باشد . صلاحیت جهانی در کشور ایران، طبق ماده 9 قانون مجازات اسلامی به صورت مضیق پذیرفته است. واژگان کلیدی: صلاحیت- اصل صلاحیت جهانی- جرایم بین المللی- دیوان های بین المللی- اساسنامه ی دیوان بین المللی کیفری